Përkufizim. Pasqyrim ose funksion i bashkësisë X në bashkësinë Y quhet cdo relacion ( X,Y, G) i X-it me Y-in i tillë që cdo element x i X-it është në relacion me një dhe vetëm me një element të y të Y-it.

Pra, relacioni (X,Y,G) është pasqyrim i X-it në Y atëherë dhe verëm atëherë kur për grafin G të këtij relacioni janë të vërteta këto dy pohime:

 1.\forall x\epsilon X, \exists y\epsilon Y,(x,y)\epsilon G

2.\forall (x,y_{1},y_{2})\epsilon X \times Y^{2}, (x,y_{1})\epsilon G \wedge (x,y_{2})\epsilon G\Rightarrow y_{1}=y_{2}.

Me këtë rast përdoret shënimi:

                                                                                      f:  X → Y.

Nëse në relacionin funksional f me fillim X dhe mbarim Y elementi x₁∈X lidhet me elementin y₁∈Y,  atëherë x₁ quhet fytyrë e y₁, y₁ quhet shëmbëllim i x₁. Ndryshe, y₁ quhet vlerë e funksionit f në x₁ dhe shënohet f(x₁). 

Për funksionin f:  X → Y, bashkësia e fytyrave quhet bashkësi e përcaktimit e funksionit (ajo përputhet me bashkësinë e fillimit X).

Bashkësia e shëmbëllimeve (ose e vlerave) të funksionit f:  X → Y është një pjesë (nënbashkësi) F e bashkësisë së mbarimit Y.

Funksioni f: X → Y ku X,Y janë nënbashkësi të bashkësisë së numrave realë R quhet funksion numerik. Për funksionin numerik, nëse nuk tregohet bashkësia e mbarimit Y, nënkuptohet që ajo është bashkësia e numrave realë R. Funksioni numerik f: X → Y mund të jepet në mënyrë tabelore, me formulë, etj.